Goyun enginliklerinde
agappaq bir dunya vardi. Bu
dunyada pambiq kimi yumsaq
buludlarin ustunde balaca,
qeseng evler vardi. Bu evlerde
sipsirin korpeler yasayirdi. Her
terefi gozel qoxu burumusdu-
korpelerin qoxusu. Her
terefden qigilti sesleri, korpe
gulusleri esidilirdi. Bu gun hava
gozel idi. Korpeler ayaqlarini
sallayib, buludlarin ustunde
oturmusdular. Birden uzaqdan
birinin geldiyini gorduler.
Buludlara teref uzanan yolda
balaca, laaap balaca bir korpe
gelirdi. Ayaginin biri yox idi.
Qollarinin ikisi de kesilmisdi.
Basindan qan axirdi. Cox
yorgun idi korpe. Cox aglamisdi
korpe. Dunyadan qayidirdi
korpe. Gelib buludlarin yanina
catdi. -Hardan gelirsen? -
Dunyadan. -Niye qayitdin? -Meni
istemediler. -Bes, ayaqlarina,
qollarina ne olub? Korpe yerde
oturub siyrilmis boynunu yana
eydi. Qan damcilari sixilib uzu
asagi suzulmeye basladi. -
Atamla anam meni cagirandan
sonra yere endim. Anam
qarninda menim ucun rahat
yataq duzeltmisdi. Orda
gunlerim gozel kecirdi. Anam
meni sigallayir, ezizleyirdi.
Deyirdi ki, yolumu sebirsizlikle
gozleyir, meni coxxx, lap cox
isteyir. Anama guvenirdim,
onun qarninda xosbext
yasayirdim. Atam da meni cox
sevirdi. Anamin qarnindan
opub, bu sonsuz sevgiye gore
meni kovreldirdi. Men ferehli
idim, umidli idim. Isiqliga
cixandan sonra onlarin agilli
balasi olacaqdim, onlar hemise
menimle fexr edecekdiler. Men
boyuyub cox meşur bir yazici
olacaqdim, kitablarim dunyanin
dord bir yanina yayilacaqdi.
Atamla anam her yerde
hormetle qarsilanacaqdi. Men
insanlari, ailemi cox
sevecekdim. Butun bunlari
onlara demeye o qeder
telesirdim ki! Amma bir gun
atamla anam daha meni
sigallamadi. Anamin icine
axitdigi goz yaslari menim
ustume tokuldu. Az qala
bogulacaqdim. Yalvarib, onu
sesledim, daha aglama, dedim.
Meni esitmedi. Sonra men de
agladim. Buzusub, soyuqdan
tir-tir esmeye basladim. Seheri
gun bedenime deyen soyuq bir
seyden diksinib oyandim.
Agridan sesim geldiyi qeder
bagirdim,