Her wey aniden olur. Yuxudan ayilib teli alarsan eline mesaj yazarsan ureyindeki insana amma gondermeye cesaret olmaz aradaki soyuqluq, mesafeler, beynindeki fikirler cvb yazar yazmaz ve. s fikirlewe fikirlewe baxarsan ki, artig mesaj getmiw. Ve bundan sora bawlar her wey mesaj oxunar cvb gelmez ((( yazacagni duwunersen saatlarca gozlersen, her gun o yazacaq deye ondan cvb gelecek deye tel elden duwmez. Gunler hefteler kecer aglarsan dediyi sozlerin , qurdugu xeyallarin en bawlicasi sevgisinin yalan oldugnu gorersen. O, sevmeyi baglanmaqi guvenmeyi oyretdi geddi ancaq gediwi ilede bulari yox eddi.
Hee gece duwunmek, xeyal qurmaq, kitabda, mahnida, yolda her saat, yadna duwer.....
Bawqa biri ile munasibet qurmaq isdersen alinmaz
Sanki ona xeyanet edeceyni, ruhunun gunaha batacagni zenn edersen. Senin olmayan biri icin bu qeder weyi yawamaq agilsizliqdi. Amma, ne fayda unut demekle unutulur?
Bir insan girer heyatimiza sonra geder. Onun timsalinda butun heyata nifret edersen (bax sevmek, budu. Olmayacaq, gelmeyecek birnin portretni yaratmaq lakin ne, gozel xeyallar qurmuwduq. Goresen sende meni azda olsa duwunursen mi ) insan sevdiklerinden kuser deyrler bele teselli verdim ozme. Son goruwde sene icimdekileri deseydim qucaqlasaydim indi bulari yazmayacaqdim. Sen inanmadin mense inam olmuyan yerde sevginin ne onemi var dedim. En piside budu ureydekileri yox agildakilari demeymiz (insan adli varligin en zeif noqtesi. )
Adı : Menasiz 2 Tarix : 02.12.2016 - (20:40) Oxunub : 1670 Hekayeni Yazan : elya