Eyni mehellede yaşayırdıq heç
kim kim olduğunu bilmezdi
uzun boylu yaşıl gözlü bir
oğlandı hamı onun hakkında
müxtelif şeyler danışırdı mense
nifret edirdim ona bir gün
yolda qarşılaşdıq onla çox gözel
bir çöhresi vardı mene baxdıve
gülümsüyerek keçdi yanımdan
her gece onun evini seyr
ederdim o eve gelmemiş yata
bilmirdim yanında getirdiyi
qızları qısqanırdım bir günmen
anladımki men aşiq olmuşa ve
ona sevdiyimi söylemek
qerarına gelmişdim bir gün
qapı önünde oturub onu
gözleyirdim gördüm gelir ona
yaxınlaşdım ve olar bir deyqe
dedim işim var balacam dedi
mene balacam demişdi yeni
aramızda olan yaş ferqini başa
salmışdı qaçaraq eve geldim
çox ağladım ama yenede ona
sevdiyimi demekde israrlıydım
biq gün yene qapı önünde
oturub onu gözledim geldiyini
görüb arxasınca getdim evine
girdi biraz gözledim qapını
döydüm açdı nedi balacam seni
sevirem dedim he balacam dedi
ne he? Dedim o mene yene
balacam dedi ağlıyaraq geldim
otağıma bir ay heçyana
çıxmadım bir gün qızlarala
söhbet edirdik ve birden onun
evine tecili yardım maşının
geldiyini gördük hamı ona
baxırdı hekimler onu bizim
yanımızdan keçirirken gözlerini
açdı mene baxdı ve dedi mende
seni balacam dedi gözlerini
yumdu qıpqırmızı olmuşdum
ağlıyaraq qaçdım bütün günü
ağlıyaraqküçelerde gezdim
axşam eve gelende anamgil
ondan danışırdı bir zamamlar
sevdiyi bir qız olub qızın ailesi
ona vermediyi üçün qız evden
qaçıb küçelerde yaşarmış bir
gün küçe avaraları qızı
öldürürler ve o günden o oğlan
küçelerdeki kimsesiz qızları
evinde saxlarmış bu zamana
qeder hansı qızı sevibse hamsı
ölüb son zamanlardada bir qızı
sevirmiş ve bu sevdiyininde
ölmesini istemeyib evinin
divarlarına sende ölme balacam
yazıb canına qıyıb.....aradan 15
il keçib ama men onu hele
unutmamışam ölünceyde
unutmaram...özü öldü ama
sevgisi ölmedi.....
Adı : Mende seni sevirem BALACAM! Tarix : 13.07.2015 - (09:23) Oxunub : 1628 Hekayeni Yazan : Sabina*